Tour de Rotterdam

(Gepubliceerd in NL10, pagina 8, editie 5 augustus 2009)

In 2010 start de Tour de France in Rotterdam. Ik kan me nog goed herinneren dat bij ons in Crooswijk wielerrondes werden gehouden. Als klein jochie stond ik op de hoek van de Paradijslaan met een sinassplit. Met een noodgang kwamen de wielrenners voorbij en met een noodgang gingen ze onderuit. De wegen waren destijds nog niet zo goed als nu. Asfalt laat me niet lachen, kasseien waren het. Geregeld hadden de renners dan ook een slag in het wiel. Of men reed lek in een stuk glas – omdat Gekke Rinus in een dronken bui zijn flesje Skol over de weg had gekeild - waarna men stante pede de band plakte en weer doorreed om aansluiting te zoeken bij de rest van het peloton. Soms spanden we zelf een touw over de weg wanneer de koers niet op gang wilde komen, zodat het ganse peloton over elkaar heen denderde. En geen gezeur hè, men stapte op de fiets alsof er niets was voorgevallen. Wel of geen sleutelbeen, pols of wat voor onbeduidend bot dan ook gebroken. De gelukkige winnaar kreeg een jaar lang gratis doperwten en een natte kus van Rita, de dikke dochter van de groenteboer. Afijn, ik spreek natuurlijk wel over de jaren zeventig.

Dan moet men nu zien. Het zijn tegenwoordig verwende gasten, mietjes die wielrennen op fietsen die niets wegen, een oortje in, zodat ze de weg niet kwijtraken en een karavaan auto’s en ploegleiders achter hen aan. En zich maar volpompen met EPO. Terwijl de locale overheid in Rotterdam de ene na de andere coffeeshop sluit, spuitten en slikken ze zich in de Tour de France helemaal het leplazarus. Er komt een tijd dan zegt men: “Deze zege is mede mogelijk gemaakt door dokter Fuentes.”

Afijn, we zullen het meemaken in 2010. Helaas moeten we het stellen zonder Gekke Rinus en de dikke rondemiss. Aan de wegen, het drugsbeleid en mijzelf zal het niet liggen. Ik zal op de hoek van de Strevelseweg staan en in afwachting van het peloton een sinassplit eten.

1 augustus 2009