 |
MRI-Scan
Een vriendelijke verpleger komt me ophalen voor een MRI-scan.
“Heeft u ooit in de metaalbewerking gewerkt?” vraagt hij, terwijl we richting de onderzoekskamer lopen.
“Nee,” antwoord ik.
“Heeft u een pacemaker?”
”Nee.”
“Heeft u piercings in?”
“Nee.”
“Heeft u metaal in uw mond?”
“Alleen mijn vullingen.”
“Die mogen blijven zitten.”
Als ik de onderzoekskamer binnenkom, zie ik de tunnel waar ik zo in moet. Het is een lange, nauwe buis. Het lachen vergaat me. De vriendelijke verpleger stelt me opnieuw allerlei vragen over metaal. Ieder zijn hobby.
“Ik ben wel wat claustrofobisch,” voeg ik aan elk antwoord toe.
Ik overhandig de verpleger een cd die ik mocht meenemen ter afleiding. Parachutes van Coldplay. Het album begint met `Don´t panic´ en eindigt met ´All´s not lost´. De vriendelijke verpleger dirigeert me nu naar de tunnel.
“Ik ben wel wat claustrofobisch,” herhaal ik voor het geval hij me niet gehoord heeft en ga liggen op een soort van brancard. Hij geeft me een alarmbelletje en een koptelefoon en verdwijnt achter een glazen wand.
Ik schuif nu langzaam de tunnel des doods in, mijn einde tegemoet. Het alarmbelletje, mijn reddingslijn, klem ik stevig vast. Mijn gedachten gaan alle kanten op. Ik denk aan mijn vriendin M en mijn zoontje C. Ik denk aan de mijnwerkers die negenenzestig dagen onder de Chileense grond hebben vastgezeten. En ik denk dat ik na mijn dood toch maar niet begraven wil worden.
Intussen maakt het apparaat een oorverdovende herrie. Alsof een stratenmaker naast me de Lijnbaan staat te egaliseren. Ik wil het bed afspringen en wegrennen, de vrijheid tegemoet. Als ik schuin naar achter kijk, kan ik net het plafond zien. Ik doe mijn ogen dicht en concentreer me op mijn ademhaling en de muziek. De scan zou ongeveer dertig minuten duren. Rond de zevende track moet de scan er dus op zitten. De cd is nu bij het nummer ‘Shiver’. Geen idee hoeveel nummers er zijn geweest.
Uiteindelijk stopt het apparaat en schuif ik de tunnel uit, het leven tegemoet. De vriendelijke verpleger helpt me overeind.
“En hoe ging het?” vraagt hij.
“Ach, viel wel mee, ” antwoord ik nonchalant.
6 mei 2012
 |
| Colofon |
| Disclaimer |