MARTIN BRIL

Het is zaterdagmiddag, nietsvermoedend loop ik boekhandel Donner binnen. Kanonnen, wat is het druk! Half Rotterdam is nog even de laatste kerstinkopen aan het doen. Ik lees op een bord dat Martin Bril deze middag van 14.00-15.00 uur in de kelder van de winkel signeert. Ik kijk op m´n mobiel, het is kwart over twee. Zou hij z´n dochters hebben meegenomen? Ik zag hem laatst bij 'de wereld draait door'. Leuke dochters.

Met de roltrap begeef ik me naar de kelder. Hij staat naast een tafel in het gangpad tussen de Nederlandse en Engelse literatuur. Hij is groter dan ik dacht. Onopvallend loop ik langs hem heen naar de poëzie. Een man houdt een conversatie met hem. Goh, wat zou hij zeggen tegen meneer Bril?

Na even gesnuffeld te hebben bij Lucebert loop ik terug. Hij signeert nu een boek voor een andere man. Sowieso zie ik weinig vrouwen om hem heen. Ik loop om een pilaar heen richting de Engelse literatuur. Bladerend door een Engelse pocket bekijk ik hem van een afstandje. Dus dit is Martin Bril, de man die vroeger in de krakersbeweging actief was. Hij heeft een mooi bruin pak aan en een trendy riem. Relaxt staat hij erbij; alsof hij wil zeggen 'wie maakt me wat'. Het lijkt me een aardige vent.

Zou ik op hem afstappen? 'Nooit je idolen ontmoeten', heeft ooit iemand gezegd. Nou is Martin Bril geen idool maar wel een schrijver die ik graag lees. Ik heb hem twee keer in de kast staan. Ik neem de gok niet maar wel de roltrap naar boven. Als het volgende week wat rustiger is, koop ik zijn boek 'Vader en dochters' wel.

28 december 2007