KREDIETCRISISMOE

(Gepubliceerd in Maasstad Weekbladen, editie 1 april 2009)

Ik ben kredietcrisismoe.’s Ochtends kan ik de krant niet openslaan of angstaanjagende koppen rollen voor m’n ogen. Omvallende banken, oplopende werkloosheid, dalende aandelenkoersen, ik kan er niet meer tegen.

Buiten lopen mensen met grauwe gezichten ineengedoken in hun winterjassen schichtig voorbij. Het doet denken aan de jaren dertig van de vorige eeuw. En als ik ’s avonds de tv aanzet, gaat het alleen nog maar over de crisismaatregelen van het kabinet. Bij elk journaal zie ik de grijze slapen van Wouter Bos nog grijzer worden. En iedere dag het zuurpruimen gezicht van Piet Hein Donner bezorgt me een regelrechte depressie. Op internet en de radio is het hetzelfde liedje; de crisis is overal om ons heen.

Ik verlang terug naar de tijd dat geluk nog heel gewoon was, naar de sociale zekerheid van Willem Drees, naar Avro´s Toppop met een milkiway in m’n hand, naar een potje scrabble, naar Happy House. Daarom heb ik besloten de crisis mijn rug toe te keren. Als ik er niets over hoor of lees, is het er niet. Dus weg met negatieve krantenberichten, depri-tv, het kabinet, weg met de crisis!

Morgenochtend zal ik opstaan met Here comes the Sun van The Beatles. Ik zal m’n lentekleding aantrekken en de kou trotseren. In de metro lees ik niet de Spits maar Remco Campert, het leven is vurrukkuluk. Buiten op straat zal ik voorbijgangers trakteren op een hartelijke groet en een vriendelijke glimlach. ’s Avonds kijk ik alleen nog maar DVD’s; Happy Days en het Schaep met de vijf pooten. En dit weekend pak ik een terras.

1 april 2009