FICTIE

Het zou een mooi verhaal voor een film zijn. “De man van vijf miljard”. Over een Franse beurshandelaar die 4,9 miljard verspeelt op de futuremarkt. Starring Matt Damon as Jérôme Kerviel. Ik zie een spannende scène voor me, waarbij je een donker kantoorgebouw ziet met slechts enkele verlichte kamers. Langzaam zoomt de camera in op één van de kamers waar Jérôme de computers van collega’s hackt om groot in te zetten op de aandelenmarkt.

In een Amerikaanse film zou Jérôme eerst kapitalen verliezen om daarna veel geld te verdienen voor de bank. Hij komt er aan het eind van de film achter dat geld niet gelukkig maakt en gaat er vandoor met een mooie vrouw. Een Franse film zou een somber en filosofisch verhaal schetsen van een Franse jongeman met existentialistische problemen, uiteraard zonder happy end.

Maar ik wacht eigenlijk op een beurshandelaar die miljarden euro´s verdient en weggeeft aan de armen als een moderne Robin Hood. Dat een arme sloeber in de banlieue van Parijs ineens een bedrag van 100.000 euro op zijn rekening ziet staan. Of dat de handelaar met een paar miljard een arm land van de honger redt. Dat zou nou eens een betere investering zijn dan olie of wapens. En de bank dan. Daar zou ik niet al te veel medelijden mee hebben. Société Générale zag zijn winst dalen van 5,5 miljard naar ruim 600 miljoen euro.

Maar ach, dat zou ook fictie zijn. Een filantropische bankmedewerker of beurshandelaar, dat kan alleen in films. Ik zou nog eerder geloven dat hij steeds meer geld zou willen maken, om uiteindelijk toch tegen de lamp te lopen. Ik sluit ook niet uit dat Société Générale Jérôme Kerviel gebruikt als dekmantel om haar eigen verliezen te verbergen. Na het fraudeschandaal van Enron, Worldcom of van onze Nederlandse Ahold is dat realistischer.

5 februari 2008

P.s. Over films gesproken...Wat te denken van “I know what you did last summer” met Joran van der Sloot.